موفقیت آسان، ساده و سریع! مشکلی که همه را به دردسر می‌اندازد!

تقویت این نوع نگرش تأثیرات بسیار مخربی بر حوزه مدیریت راهبردی زندگی شخصی، اداری و اجتماعی می‌گذارد. نه در واقعیت و نه در دنیای استراتژی چنین چیزی نداریم: موفقیت آسان، ساده و سریع!

به گزارش مجله خبری نگار/جوان آنلاین، حمید کثیری در کانال شخصی خود در پیام‌رسان ایتا نوشت: موفقیت نا‌محدود در۲۰ روز! ۱۰ کیلو چاقی و لاغری در سه روز! با شغل دوم و کمتر از یک ساعت در روز درآمد بالا داشته شوید! یه چیزی به این بچه من بگید اخلاقش درست بشه! یادگیری زبان در خواب! و...
سندروم نتیجه فوری، جنون سرعت و یک‌شبه ره صد ساله رفتن گریبان جامعه ما را گرفته! ما هم خودمان گرفتار این سندروم هستیم و هم بچه‌هایمان را با این گزاره‌ها بزرگ می‌کنیم و حتی در تربیت دینی هم آن چیزی را برجسته می‌کنیم که جنسش از همین نسخه‌هاست! نسخه‌هایی با نتیجه فوری...
تقویت این نوع نگرش تأثیرات بسیار مخربی بر حوزه مدیریت راهبردی زندگی شخصی، اداری و اجتماعی می‌گذارد. نه در واقعیت و نه در دنیای استراتژی چنین چیزی نداریم: موفقیت آسان، ساده و سریع!
حتی موفقیت سازمان‌ها هم صرفاً حاصل ایده‌ها نیستند! ممکن است فرد یا سازمانی در کوتاه‌مدت به منفعت بزرگی برسد، اما عموماً پشت آن تصمیم، سال‌ها تجربه و دانش خوابیده است و در ضمن برای حفظ نتایج در بلندمدت، آن فرد یا سازمان تلاش زیادی باید انجام دهد...
این نقطه‌ای است که در قصه‌های موفقیت هم به آن کمتر پرداخته می‌شود! دقت کنیم سندروم نتیجه فوری حداقل دو پیامد بسیار مخرب دارد:
۱) افق فکری ما را کوتاه می‌کند: ما فکر می‌کنیم یک دستاورد باید در سه ماه به دست بیاید، در غیر اینصورت به زحمتش نمی‌ارزد، بنابراین اصولاً از برنامه‌هایی که مثلاً باید یک سال آنها را دنبال کنیم، استقبال نمی‌کنیم. به همین دلیل هم هیچ‌گاه کار‌های بزرگ را شروع نمی‌کنیم.
۲) رها کردن اقدام در میانه راه: فرض کنید تصمیم جدی گرفته‌ایم که زبان انگلیسی را بیاموزیم. چون فکر می‌کنیم یادگیری زبان در ۲۰ روز ممکن است! ۲۰ روز هم وقت می‌گذاریم ولی، چون آن وعده واقعیت نداشته است، نیمه‌کاره یادگیری زبان انگلیسی را کنار می‌گذاریم؛ آن هم با سرخوردگی. به همین دلیل هم است که ما هزار کار نیمه‌تمام داریم. هیچ کاری را به انتها نمی‌بریم، چون به اندازه کافی صبور نیستیم.